Het tuftproces met behulp van Yuzhimu-niet-geweven stof

Apparatuur voor de productie van naaldsteektapijt werkt volgens een principe dat vergelijkbaar is met dat van een naaimachine, maar verschilt van de laatste door het aantal naalden dat naast elkaar is geplaatst. Elke afzonderlijke naald leidt de draad door de primaire schering. Aan de verkeerde kant wordt het opgepakt door een haak, die afzonderlijke lussen vormt en op zijn beurt een lusvormige stapel vormt. Aan de haak kan ook een scherp mes worden gemonteerd, dat na het vormen de lus doorsnijdt, waardoor een geknipte pool ontstaat. Het is ook mogelijk om gecombineerde coatingsoorten tegelijk met geschoren en lussenpool te creëren. Het pooldraaddoek wordt vastgezet met een dunne laag latex (rubber) om uitbloeien te voorkomen, en vervolgens kan er een secundaire basis op worden aangebracht. De belangrijkste indicator van dit type tapijt is het gewicht van de pool, dat rechtstreeks afhangt van de klasse van de machine (de afstand tussen de naalden), het aantal steken per oppervlakte-eenheid (tapijtdichtheid), het type garen dat wordt gebruikt, en de hoogte van de stapel. De populariteit van de productietechnologie voor getuft tapijt wordt verklaard door de grote verscheidenheid aan ontwerpen die ermee kunnen worden gemaakt. Moderne apparatuur met bewegende naaldroosters, evenals het gebruik van verschillende patronen, stelt u in staat de hoogte van de stapel te veranderen, waardoor nieuwe soorten tapijten ontstaan.

De technologie voor de productie van naaldvilttapijten verschilt enigszins van de vorige. Voor de vervaardiging van een dergelijk tapijt worden speciale naalden zonder oren gebruikt, maar met inkepingen over de gehele lengte van de naald. Terwijl de naalden op en neer bewegen, worden de filamentvezels gevangen en met elkaar verstrengeld, waardoor een compacte vezel ontstaat die door wrijving zijn vorm behoudt. Eerst wordt de basis van het toekomstige canvas gecreëerd, bestaande uit niet-gerelateerde stukjes vezels (nietje) van ongeveer tien centimeter lang. Het nietje wordt gelijkmatig verdeeld over de gehele breedte van de bewegende transportband. De transportband verplaatst ze naar een knooppunt waar de ene laag op de andere wordt gelegd, waardoor een dichter materiaal ontstaat. Tussen deze twee lagen wordt een canvas gelegd, dat vervolgens wordt gestikt. De drielaagse coating komt vervolgens in de machine en wordt daar tussen de twee platen gevoerd. De onderste plaat beweegt niet, maar er worden gaten in geponst, waarvan de locatie overeenkomt met de locatie van de gekartelde naalden op de bewegende bovenplaat. De naalden passeren tussen de lagen en doorboren het materiaal, pakken de vezels en slepen ze door het canvas