ประวัติความเป็นมาของทัฟติ้ง

ประวัติความเป็นมาของเทคโนโลยีการทอพรมสามารถย้อนกลับไปในปี 1950 เมื่อวิศวกรชาวอเมริกัน Cobble ออกแบบเครื่องจักรเพื่อผลิตพรมอย่างต่อเนื่องโดยใช้วิธีการทอแบบเข็มเจาะ

เครื่องทัฟต์ใช้การซิงโครไนซ์ของเข็มและตะขอในการถักเพื่อยึดห่วงไว้ในด้ายยืน จากนั้นจึงดึงลูปออกมา หลักการทำงานของเครื่องนี้คล้ายกับจักรเย็บผ้ามาก ข้อแตกต่างที่สำคัญคือจำนวนเข็มอยู่ใกล้กันมาก เข็มแต่ละเข็มจะสอดด้ายผ่านด้ายยืน จากด้านที่ผิดด้ายจะถูกหยิบขึ้นมาด้วยตะขอสร้างเป็นวงสร้างพรมที่มีห่วงที่เรียกว่า (เลื่อนพิมพ์)

กองตัด (กองตัด, เสาเข็มตัด) ได้มาโดยการเตรียมตะขอด้วยใบมีดตัดที่จะตัดห่วงทันทีที่ก่อตัว ด้ายยึดแน่นด้วยน้ำยางและสามารถเคลือบฐานเสริมได้

เทคโนโลยีการทอช่วยให้เราสามารถออกแบบพรมได้หลากหลายที่สุด ความสูงของเสาเข็มที่แตกต่างกัน ลวดลายพรมที่หลากหลายเนื่องจากการใช้ลวดลายที่หลากหลาย ตะแกรงที่มีเส้นไหมเคลื่อนที่ - ทั้งหมดนี้นำเสนอการออกแบบพรมที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ทุกวันนี้ พรมสามารถมองเห็นได้ไม่เฉพาะในห้องนั่งเล่นหรือห้องนอนของอพาร์ทเมนต์ที่สะดวกสบายเท่านั้น แต่ยังพบเห็นได้ในธนาคาร สำนักงาน บันได และทางเดินในอาคารสาธารณะ สนามกีฬา และคอนเสิร์ตฮอลล์อีกด้วย เนื่องจากวัสดุและวัสดุฐานพรมที่แตกต่างกันจึงไม่กลัวความชื้น ไม่เน่าเปื่อยง่าย ทนทานต่อการสึกหรอ ขจัดคราบสกปรกได้ง่าย และคงสีและความสว่างเดิมตลอดอายุการใช้งานซึ่งหาที่เปรียบไม่ได้กับพรมธรรมดา พรมทอ